ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ -ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗΣ - ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΔΥΟ ΕΤΩΝ...
Της Δ. Καραγιαννοπούλου
Εξαιτίας της κρίσης σταμάτησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργασίες ανακατασκευής του ιστορικού πολυκαταστήματος Μινιόν, οι οποίες γίνονταν την τελευταία διετία από την Arcon Constructions.
Οπότε και η επαναλειτουργία του παραπέμφθηκε στο 2011 από το 2009 που προβλεπόταν αρχικά από την ιδιοκτησία του Μινιόν, εν προκειμένω τον όμιλο Elmec Sport, o oποίος πλέον ανήκει στη Folli Follie.
Το νέο πολυκατάστημα, μια επένδυση άνω των 25 εκατ. ευρώ, θα περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο και 8 ορόφους διαμορφωμένους σε ενιαίους χώρους. Τα καταστήματά του θα είναι προσαρμοσμένα στην αγορά του κέντρου της Αθήνας, αποβλέποντας στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
Βάσει του επιχειρηματικού σχεδίου που έχει εκπονηθεί, αναμένεται την πρώτη χρονιά που θα λειτουργήσει πλήρως να έχει έσοδα 36,7 εκατ. ευρώ. Θα φτάσουν δε τα 48,8 εκατ. ευρώ και τα 56,1 εκατ. ευρώ τη δεύτερη και την τρίτη χρήση αντίστοιχα.
Η Ιστορια του ΜΙΝΙΟΝ ταυτιζεται με εκείνη της σύχρονης Ελλαδος
Ιδρυτής του ιστορικού πολυκαταστήματος υπήρξε ο Γιάννης Γεωργακάς, καταγόμενος από το ορεινό χωριό Αυλώνα της Τριφυλίας. Το 1926 ήρθε στην Αθήνα για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του.
Έπιασε δουλειά στο μπακάλικο ενός θείου του, ενώ παράλληλα γράφτηκε σε νυχτερινό σχολείο, για να τελειώσει και τη Φιλοσοφική.
Παράλληλα διετέλεσε βοηθός παπατζή.
Γράφει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του:
«Μόλις εμείς τα ‘Νερά’ βλέπαμε αστυνομικό, φωνάζαμε ‘σύρμα’ κι ο παπατζής τα μάζευε και δρόμο. Η αμοιβή 50 δρχ. για δέκα ώρες, μου έφτανε ίσα ίσα για φαγητό». Αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις το 1934 άρχισε να κάνει τον πλασιέ με το ποδήλατό του, πουλώντας μικροπράγματα στα περίπτερα.
Ένα από αυτά τα περίπτερα βρισκόταν στα Χαυτεία και είχε το όνομα Μινιόν, νοικιασμένο από τον Άγγελο Σεραφειμίδη.
Ο Γιάννης Γεωργακάς συνεταιρίστηκε μαζί του και άρχισε να εισάγει καινοτομίες.
Το 1939 ετοιμάζονταν να δρομολογήσουν ένα σχέδιο επέκτασης, μόνο που τους πρόλαβε ο πόλεμος. Πήγε στο μέτωπο, για να βρεθεί τον Απρίλιο του 1941 άρρωστος στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων.
Μόλις ανέρρωσε, επέστρεψε στην Αθήνα και στο πόστο του, στο Μινιόν.
Όταν τελείωσε ο Εμφύλιος κι αφού κάπως είχαν ηρεμήσει τα πνεύματα,
ο Γιάννης Γεωργακάς πήρε από το κράτος άδεια εξαγωγής ελληνικών προϊόντων και εισαγωγής ξένων. Οι δουλειές πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο και έτσι το 1975 θα είναι δικό του ένα τεράστιο συγκρότημα κτιρίων.
Οι πωλήσεις ξεπερνάνε το αστρονομικό για την εποχή ποσό του ενός δισ. δρχ.!
Στο Μινιόν έβρισκες τα πάντα, από καρφίτσες μέχρι αυτοκίνητα!
«Δεκέμβριος 1980. Παρασκευή 19 του μηνός.
Τρεις η ώρα μετά τα μεσάνυχτα.
Το Μινιόν καίγεται».
Η Πυροσβεστική ελάχιστα πράγματα κατάφερε να σώσει σ’ αυτή τη φωτιά που χαράχτηκε ανεξίτηλη στη μνήμη των Αθηναίων. Οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες. Η επιχείρηση εντάχτηκε κατ’ εξαίρεση σε έναν νόμο για τις προβληματικές βιομηχανίες, για να υπαχθεί το 1983 σε κρατικό έλεγχο με νέο ιδιοκτήτη τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ). Γράφει ο Γιάννης Γεωργακάς:
«Με άφησαν να το διοικώ ως υπάλληλος του κράτους για εφτά ολόκληρα χρόνια!». Τα οικονομικά προβλήματα όμως του Μινιόν έτειναν να κλιμακώνονται. Ο ΟΑΕ το 1991 προκήρυξε διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίησή του.
Ο ιδρυτής Γ. Γεωργακάς, μαζί με τους Ν. Βερνίκο και Λ. Ησαϊάδη απέκτησαν τον έλεγχό του. Μόνο που ο Γ. Γεωργακάς διέθετε πλέον ένα πολύ μικρό ποσοστό. Παρέμεινε στις θέσεις του προέδρου, διευθύνοντος συμβούλου και γενικού διευθυντή μόλις ένα χρόνο.
Το 1992 αποχώρησε από την επιχείρηση, πουλώντας το μερίδιό του στους δύο συνεταίρους του.
Και πλήρης ημερών το 2002 έφυγε από τη ζωή.
Σήμερα, το Μινιόν, ιδιοκτησία πλέον της οικογένειας Κουτσολιούτσου και του ομίλου Folli Follie, εμφανίζεται έτοιμο να γυρίσει σελίδα στην πολυτάραχη ιστορία του.
Οι καινοτομίες του Μινιόν
1) Καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις. 2) Κατάργησε τα παζάρια, που ίσχυαν μέχρι τότε, και όρισε συγκεκριμένες τιμές.
3) Έβαλε στα κτίριά του κυλιόμενες σκάλες.
4) Καθιέρωσε τη λίστα αγορών και τη λίστα γάμου.
5) Λειτούργησε εστιατόριο καφετέρια-μπαρ.
6) Καθιέρωσε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στους χώ- ρους του.
Όπως μας το απεστειλε η Ισοτιμία