ΑΣΥΓΚΡΙΤΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ... ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!!!

ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑ... 30 ΧΡΟΝΙΑ!!!..

Τό διάβασα, συγκλονίσθηκα και γιά να είμαι ειλικρινής, κυρίως με "πείραξε"
Είναι -που να μας πάρει..- δυνατόν να προηγούνται έναντι ημών οι Τούρκοι στην ανώτατη εκπαίδευση
κατά 30 χρόνια;
Σας μεταφέρω τι γράφει στο NewTime.gr ό Επίκουρος Καθηγητής Ευρωπαικού Πολιτισμού στο Τμήμα
Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου bikent στην Άγκυρα Δημήτρης Τσαρούχας:
Τα καλά τουρκικά πανεπιστήμια, γύρω στα 10-15 τον αριθμό στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, μπορούν εύκολα να συγκριθούν με αμερικανικά και βρετανικά ιδρύματα. Από πολλές απόψεις:

α) Υποδομές:

μακριά από το πολύβουο κέντρο, τα πανεπιστήμια εδράζονται σε πανεπιστημιουπόλεις χιλιάδων στρεμμάτων γης, μέσα στο πράσινο, και με άρτια οργανωμένο δίκτυο συγκοινωνιών. Η Πανεπιστημιούπολη καλύπτει κάθε ανάγκη φοιτητών και προσωπικού και η καθαριότητα όλων των δημόσιων χώρων αποτελεί παράδειγμα παιδείας, αυτοσεβασμού και εν τέλει πολιτισμού. Πού; Στην Τουρκία, που θεωρείται φτωχή και κακόμοιρη, άξια της λύπης μας (όταν δεν μας πιάνει ο εθνικιστικός μας οίστρος βέβαια).Οι νέες τεχνολογίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των πανεπιστημίων αυτών (wireless πρόσβαση στο Διαδίκτυο εντός της Πανεπιστημιούπολης για παράδειγμα), ενώ οι αίθουσες διδασκαλίας διαθέτουν προβολείς παρουσιάσεων Power Point που σε παρακινούν στη χρήση. Υπάρχουν, βέβαια, συνάδελφοι που δεν χρησιμοποιούν Power Point στις διαλέξεις τους, άλλα ακούνε τα σχολιανά τους από τους φοιτητές μας!
Η βιβλιοθήκη επεκτείνει την υποδομή της, αλλά, πλέον φροντίζει ώστε το μεγαλύτερο μέρος πληροφοριών (e-books, e-journals κλπ.) να είναι προσβάσιμο ηλεκτρονικά.

β) Διδακτικό Προσωπικό:

ο εργαζόμενος απολαμβάνει επαγγελματικής αξιοπρέπειας, μιας και αμείβεται βάσει απόδοσης και περγαμηνών. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια προσφέρουν επιπλέον μπόνους πληρωμής σε όσους δημοσιεύουν σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς ακτινοβολίας επιχορηγώντας με τον τρόπο αυτό την έρευνα. Πολλά κρατικά ιδρύματα, από την άλλη, αναπτύσσουν δίκτυα με ευρωπαϊκά, κυρίως, ιδρύματα και συμμετέχουν ενεργά σε κοινοτικά προγράμματα.
Η αξιολόγηση είναι μέρος της καθημερινής πραγματικότητας των ακαδημαϊκών και δεν έχει συναντήσει παρά ελάχιστες αντιδράσεις. Οι φοιτητές μας αξιολογούν στο τέλος κάθε εξαμήνου και οι κρίσεις τους λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από την ιεραρχία. Πρόσφατα με ενημέρωσαν πως από το Πανεπιστήμιο μας απομακρύνθηκε συνάδελφος που προσέβαλε φοιτήτρια, κατόπιν αρνητικής αξιολόγησης της τελευταίας. Η έρευνα που ακολούθησε επιβεβαίωσε πως ο (πρώην πλέον) Πολωνός συνάδελφος καταφέρθηκε με τρόπο απαράδεκτο κατά της φοιτήτριας επί προσωπικού της ζητήματος και με αποζημίωση ενός έτους απομακρύνθηκε από το Ίδρυμα.

Να προσθέσω πως η διδασκαλία στα καλά τουρκικά πανεπιστήμια γίνεται στην αγγλική γλώσσα.

Ο σκοπός διττός: από τη μια, η προσέλκυση επιστημόνων από κάθε γωνία του πλανήτη (μια και σχεδόν όλοι οι διεθνούς εμβέλειας ακαδημαϊκοί γνωρίζουν και χρησιμοποιούν τα αγγλικά) και από την άλλη, η προετοιμασία των μελλοντικών γενεών για την έξοδο στην ανταγωνιστική αγορά εργασίας.
Οι συνειρμοί που, αναπόφευκτα, δημιουργούνται σε σχέση με την πανεπιστημιακή παιδεία στην Ελλάδα είναι συντριπτικοί.
Την ώρα που ο υπουργός Παιδείας αλλάζει για ακόμα μια φορά τους όρους λειτουργίας των ΕΕΣ (που τώρα ονομάζουμε κολέγια μπας και αποφύγουμε το επόμενο ευρω-πρόστιμο) μετατρέποντάς τα σε παιδική χαρά, η γειτονική Τουρκία έχει νομοθετήσει υπέρ των μη κρατικών πανεπιστημίων που βασίζονται ως επί το πλείστον στις χορηγίες των ιδιοκτητών τους και τα δίδακτρα.
Σημειωτέον πως η αλλαγή αυτή έγινε τη δεκαετία του ’80. Και σήμερα να αλλάξουμε το νόμο δηλαδή, είμαστε ήδη 30 χρόνια πίσω!
Και κάτι ακόμα, εξόχως σημαντικό:

τα ιδιωτικά ιδρύματα δεν υποβάθμισαν τα κρατικά πανεπιστήμια.

Αντιθέτως, τα ανάγκασαν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και να αντλήσουν κεφάλαια από νέες πηγές. Ακόμα θυμάμαι την έκπληξη που μου είχε κάνει η είδηση πως το (κρατικό) Πολυτεχνείο της Άγκυρας νοικιάζει μέρος των εγκαταστάσεών του σε επιχειρηματικούς κολοσσούς της τουρκικής βιομηχανίας έναντι τεραστίου ετήσιου ποσού που διοχετεύεται στην έρευνα. Η συμφωνία ευνοεί τα μέγιστα και τις εταιρείες, μιας και το Πανεπιστήμιο φρόντισε να εξασφαλίσει την έγκριση του κράτους για απαλλαγή των επιχειρήσεων αυτών από την φορολογία κερδών! Όχι παίζουμε...
Τα παραπάνω δεν αφορούν σε καμιά περίπτωση όλα τα τουρκικά πανεπιστήμια, πολλά εκ των οποίων δεν πληρούν ούτε τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις,

ενώ είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως οι ακαδημαϊκές ελευθερίες που έχουν κατακτηθεί στην Ελλάδα

αποτελούν ακόμα ζητούμενο σε κάποια τουρκικά ιδρύματα,

κυρίως στην περιφέρεια.

Ωστόσο, τα προαναφερθέντα δεν παύουν να είναι μια ακριβής αποτύπωση της πραγματικότητας που βιώνουν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και διδάσκοντες στη γειτονική χώρα, και δεικνύει πως η εξωστρέφεια και ο πειραματισμός στην ανώτατη εκπαίδευση ανταμείβονται. Ο μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων φοιτητών που αποφασίζουν να κάνουν μεταπτυχιακό σε ένα από τα πανεπιστήμια της Τουρκίας λέει πολλά.

Ακούει κανείς;
Ποιός να ακούσει;
Στη Μύκονο το πρωί φυσάει δυνατά και το βράδυ σε ξεκουφαίνουν οι ηχηροι μουσικοί ρυθμοί που εκπέμπονται προκειμένου να "λικνίζονται", οι πάσης
φύσεως και τάξεως "αδελφες "!.
ΠαπΑΡΗές θα λέμε τώρα;