ΔΙΑΚΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ
του ΘΑΝΑΣΗ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ο επίσκοπος κατέχει κεντρική θέση στη δομή της Εκκλησίας.
Πλήθος ιερών κανόνων μπορεί να προσκομιστεί προς επιβεβαίωση της “κεντρικότητάς” του. Τελεία και παύλα;
Αντιθέτως!
Εδώ ακριβώς ανακύπτει ένα πρώτο ζήτημα.
Μόνο στα ξόρκια οι λέξεις έχουν αναπόδραστα ένα και το αυτό περιεχόμενο.
Η “κεντρικότητα”, συνεπώς, του επισκόπου δεν σημαίνει ένα και μόνο πράγμα!
Χάος χωρίζει μια κεντρικότητα που κατανοείται ως μοναρχία, από μια κεντρικότητα που ασκείται ως διακονία.
Στην πρώτη περίπτωση το επισκοπάτο πολιτεύεται ως χαλιφάτο, στη δεύτερη ως το εκ διαμέτρου αντίθετο: ως διακονία.
Ως ευθύνη, δηλαδή, για την υπηρέτηση του εκκλησιαστικού σώματος, το οποίο και οφείλει να λειτουργεί συνοδικά.
Αυτά τα δυο μαζί – η διακονικότητα και η συνοδικότητα – καλούνται να είναι θεμελιώδες κριτήριο για τη συγκρότηση της εκκλησιαστικής ταυτότητας και, συνακόλουθα, για την ερμηνεία κάθε ιερού κανόνα.
Πλήρες άρθρο στο http://grmanifesto.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου