Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΕΝΟΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ....



"Ο ΚΑΚΟΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΥΠΙΕΣ ΤΣΕΠΕΣ"
του τ. Υπουργού Αριστείδη Τσιπλάκου


Ο νέος προϋπολογισμός του Κράτους έχει την πρωτοτυπία να είναι ο πρώτος προϋπολογισμός που έχει ήδη ανατραπεί πρίν ψηφισθεί, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι είναι εικονικός, δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί και μέσα σε λίγους μήνες θα έχουμε την πρώτη του αναπροσαρμογή.
Είναι αναξιόπιστος τόσο στο σκέλος των εσόδων, όσο και στο αντίστοιχο των εξόδων αφού λείπουν τα σωστά και ριζοσπαστικά μέτρα τόσο για την αύξηση των εσόδων, όσο και για τον δραστικό περιορισμό των δαπανών, όπως πολύ σωστά τόνισε ο πρόεδρος της Ν. Δημοκρατίας παρουσιάζοντας σειρά μέτρων προς την σωστή κατεύθυνση.
Θα ήταν μεγάλο λάθος στο κρίσιμο αυτό χρονικό διάστημα για την χώρα μας, αν η Ν. Δημοκρατία ακολουθούσε τον εύκολο δρόμο της στείρας αντιπολίτευσης και να περιοριζόταν στην επισήμανση των ψεύτικων και επιπόλαιων προεκλογικών υποσχέσεων του Γεωργίου Παπανδρέου και των μετεκλογικών του παλινωδιών με την παντελή έλλειψη συγκεκριμένου προγράμματος και την καταιγίδα φόρων που είχε υποσχεθεί ότι θα αποφύγει.

Θα πρέπει με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο να επισημάνει ότι τα περισσότερα από την Κυβέρνηση προτεινόμενα μέτρα είναι αναποτελεσματικά και μη βιώσιμα,
με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πάγωμα των μισθών, όπου με όφελος του δημοσίου έστω και 600 εκατ. ευρώ, θα έχουμε απώλεια της τελικής ζήτησης από τους μισθωτούς, οι αποδοχές των οποίων κυρίως πηγαίνουν στην κατανάλωση, τουλάχιστον 1.800 εκ. ευρώ (πολλαπλασιαστής δαπάνης 3) με αποτέλεσμα πέρα από την απώλεια φόρων τουλάχιστον 400 εκ. ευρώ, να έχουμε και κλείσιμο επιχειρήσεων με τα γνωστά αποτελέσματα ανεργίας και μείωσης της ανάπτυξης. Και τούτο όταν οι απώλειες κοινοτικών πόρων μόνο από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα διοικητικής μεταρρυθμίσεως που στοχεύει στην εξυγίανση του δημοσίου, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της commission, ανέρχονται σε 670 εκατ. ευρώ, αφού η απορρόφηση μέχρι τον προηγούμενο μήνα ήταν 2% και για την οποία απώλεια ουδείς ασχολείται.
Υπάρχει μια σχεδόν φετιχιστική σχέση των οικονομικών παραγόντων της ΕΕ με την μείωση μισθών και συντάξεων . Αυτά όμως είναι μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν σε χώρες που έχουν απόλυτα εξορθολογισμένο δημόσιο τομέα και μάλιστα σε χώρες όπως η Ιρλανδία όπου ο μέσος μισθός αυξήθηκε 70% τα τελευταία πέντε χρόνια .
Το βασικό θέμα με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθεί η Νέα Δημοκρατία, έστω και μετά την συζήτηση του προϋπολογισμού είναι,
να παρουσιάσει ένα πιο αναλυτικό πρόγραμμα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με ριζοσπαστικά μέτρα που θα αποδώσουν στο άμεσο μέλλον.
Συγκεκριμένα μερικά από τα μέτρα που κατά την γνώμη μου πρέπει να ληφθούν είναι:
Για την αντιμετώπιση του τεράστιου Δημοσίου χρέους
Το Κράτος να ενεργήσει όπως θα ενεργούσε ένας συνετός πολίτης που ήταν καταχρεωμένος στις τράπεζες με υπερβολικούς τόκους και είχε διαθέσιμη ακίνητη περιουσία.
Θα πωλούσε μέρος της ακινήτου περιουσίας του για να απαλλαγή από το δυσβάστακτο χρέος.

Σήμερα το Κράτος διαθέτει πάνω από 75.000 ακίνητα πολλά από τα οποία είναι Αναξιοποίητα (π.χ. ολυμπιακά ακίνητα κ.λ.π.) ή καταπατημένα

(όπως ενδεικτικά το παλαιό εφετείο κ.λ.π.) και άλλα με ευτελή ενοίκια, αλλά και σημαντικές μη δασικές εκτάσεις και οικόπεδα σε όλη την χώρα που κάθε χρόνο μειώνονται από τους καταπατητές με γεωμετρικό ρυθμό. Με μία επίσκεψη για παράδειγμα, από την Βάρκιζα έως το Σούνιο θα διαπιστώσει κανείς ότι σε χιλιάδες στρέμματα του Δημοσίου έχουν κτισθεί πολυτελείς βίλες χωρίς να ενοχλείται κανένας.
Η πώληση, με διαφανείς και αδιάβλητες διαδικασίες -- και κατάθεση των χρημάτων σε ειδικό κωδικό για την εξόφληση μόνο του δημοσίου χρέους-- των μη χρησιμοποιουμένων ακινήτων, η σωστή αξιοποίηση των υπολοίπων και η πώληση των οικοπέδων που θα προέλθουν από την πολεοδόμηση των μη δασικών εκτάσεων του Δημοσίου γύρω από τις αστικές και παραθεριστικές περιοχές, πέραν των πλεονεκτημάτων της κατάργησης της αυθαίρετης δόμησης και της ανάπτυξης από την οικοδομική δραστηριότητα, θα ελαφρύνει σε σημαντικό βαθμό το Δημόσιο χρέος, ώστε οι τόκοι να μην είναι δυσβάστακτοι.
2. Για τον περιορισμό της σπατάλης και των Κρατικών δαπανών.
Δεν αρκούν οι αφορισμοί και τα μεγάλα λόγια αλλά συγκεκριμένες ενέργειες. Αναφέρω σαν παράδειγμα, την βασική σπατάλη που έχουμε στα Δημόσια νοσοκομεία, όπου οι διοικήσεις όλων των νοσοκομείων προμηθεύονται ανεξέλεγκτα και καταναλώνουν τα φάρμακα χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο με αποτέλεσμα να είναι γεμάτα τα φαρμακεία των γειτονικών μας χωρών από τα χορηγούμενα στους μετανάστες και όχι μονο. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ένας μοναδικός βασικός οργανισμός προμήθειας φαρμάκων με εξασφαλισμένη την διαφάνεια που θα προμηθεύει όλα τα νοσοκομεία τα οποία θα πρέπει να αποδίδουν απολογισμό για την διάθεσή τους, με την άμεση πάντοτε εποπτεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για περιορισμό των δαπανών σε μισθούς όταν δεν έχουμε καταγράψει πόσοι ακριβώς είναι οι κρατικοί υπάλληλοι, αν απασχολούνται όλοι και πόσοι χρειάζονται για την ομαλή λειτουργία του Κράτους.
Δεν νοείται να πληρώνουμε για ενοίκια σε ιδιώτες 15 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και πλέον για 30 ακίνητα εμβαδού 50.000μ2, όταν το τοκοχρεολύσιο για την δαπάνη ανεγέρσεως ιδιόκτητων κτιρίων του δημοσίου ίδιας επιφάνειας, είναι το ήμιση των ετησίων μισθωμάτων. Δεν νοείται το κράτος στο κέντρο της Αθήνας να μισθώνει ακίνητα σε ιδιώτες και για τις δικές του ανάγκες, στην ίδια οδό, για το ίδιο εμβαδόν να πληρώνει 10πλάσιο ενοίκιο από εκείνο που εισπράττει από το δικό του. (Βλέπε πρακτικά Βουλής Γη σύνοδος, Ι περίοδος τόμος Δ σελίς 3239-41).
Είναι απαράδεκτη η διασπάθιση του Δημοσίου χρήματος σε χιλιάδες σωματεία και συλλόγους για ψηφοθηρικούς λόγους,


πολλά από τα οποία είναι ανύπαρκτα και διαθέτουν μόνο την σφραγίδα.
Είναι αδιανόητο να υπάρχει ένα δημόσιο δίπλα στο δημόσιο, καθώς οι κάθε λογής επιτροπές που έχουν συσταθεί στα υπουργεία υπερβαίνουν τις 2000, χωρίς κανόνες λειτουργίας και διαφάνειας, με κόστος που είναι αδύνατο να υπολογισθεί
Στο υπουργείο εσωτερικών κανένας δεν γνωρίζει τον αριθμό των επιτροπών που ασχολούνται με το πρόγραμμα <<Πολιτεία>> και τις αμοιβές των μελών της.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο για μία από τις επιτροπές αυτές διατέθηκαν για αμοιβές μελών 193.000 ευρώ για το 2009.
3.Για τον περιορισμό της διαφθοράς στον δημόσιο βίο.
Η διαφθορά είναι εγγενές στοιχείο του καπιταλισμού και υπάρχει σε όλες της χώρες. Μόνο όμως στην Ελλάδα το κράτος αποτελεί όχημα της διαφθοράς. Τι άλλο παρά κρατική διαφθορά είναι οι ανεξέλεγκτες δαπάνες της τοπικής αυτοδιοίκησης οι εθελούσιες, όπως του ΟΛΠ, που δημιουργούν προσδοκίες στους υπόλοιπους εργαζόμενους για ακόμα μεγαλύτερες σπατάλες. Διακόσιες εξήντα χιλιάδες θα εισπράξει κάθε ένας από τους 300 υπαλλήλους του ΟΛΠ που κρατούν όμηρο την χώρα για μήνες
Εδώ δεν αρκούν οι συνεχώς επαναλαμβανόμενες και μη τηρούμενες υποσχέσεις
για την επέκταση του πόθεν έσχες σε όλους που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, με το σωστό τρόπο και όχι όπως εφαρμόζεται ως τώρα στους βουλευτές με μόνο του έσχες, χωρίς του πόθεν. Για να μην εισπράττει το κράτος μόνο το 40% των φόρων που έπρεπε, με την σύμπραξη επίορκων εφοριακών, δεν αρκούν οι απειλές και οι ξορκισμοί, αλλά να δοθούν σοβαρά κίνητρα, όπως π.χ. η φοροαπαλλαγή για μια πενταετία, σε όσους αποδεικνύουν πιέσεις και χρηματισμούς των εφοριακών, αλλά και ανάλογα κίνητρα, σε όσους καταγγέλλουν και αποδεικνύουν ατασθαλίες υπαλλήλων όλων των υπηρεσιών. Σκληρό το μέτρο, αλλά μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει η σημερινή εμπεδωμένη απαράδεκτη κατάσταση. Περιττό να αναφέρω ότι χρειάζεται η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και την ανάρτηση στο διαδίκτυο όχι μόνο όλων των υπουργικών αποφάσεων αλλά και των οικονομικών παραμέτρων των τοποθετήσεων στελεχών του Δημοσίου.
Για την μείωση του κόστους των δημοσίων έργων
Χρειάζεται πλήρης αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για την εκτέλεση των δημοσίων έργων. Δεν είναι δυνατόν πολλά δημόσια έργα να στοιχίζουν πολλαπλάσια των αντίστοιχων που εκτελούνται στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.
Πώς είναι δυνατόν να έχουμε οικονομικά έργα όταν, η αμοιβή των ιδιωτών μελετητών μηχανικών αυξάνεται όσο αυξάνει η δαπάνη του έργου, με αποτέλεσμα να υ
πάρχει κίνητρο για την αύξηση του κόστους, ενώ έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, όπως προέβλεπε ο καταργηθείς το 1982 νόμος 716/1977.
Ειδικά για τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα εθνικής σημασίας, θα πρέπει να δημιουργηθεί ανεξάρτητη αρχή από ειδικευμένους επιστήμονες αδιαμφισβήτητου κύρους και εντιμότητας, η οποία θα επιλέγει τα απαιτούμενα προς κατασκευή παραγωγικά έργα σε κάθε περιφέρεια με βασικά κριτήρια την αναπτυξιακή τους προοπτική και την αξιοποίηση των φυσικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής όπου εκτελούνται, ύστερα από εισήγηση των υπηρεσιακών παραγόντων κάθε δημόσιου φορέα (Υπουργείων κ.λ.π.). Πρόσθετη ασφάλεια η διατήρηση της σχετικής διάταξης που προβλέπει έγκριση από το Ελεγκτικό συνέδριο των συμβάσεων πάνω από ορισμένη δαπάνη.
Επίσης ανάλογη ανεξάρτητη αρχή να είναι υπεύθυνη για τις δημοπρατήσεις και αναθέσεις των ως άνω έργων κατά τον πλέον υπεύθυνο και αδιάβλητο τρόπο, με διαφάνεια και ανάρτηση στο διαδίκτυο των διαδικασιών και των συμβάσεων που υπογράφονται.
Δυστυχώς ο περιορισμένος χώρος ενός άρθρου δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ σε περισσότερους τομείς. Όμως οι εκάστοτε κυβερνώντες οφείλουν να αφήσουν τα ημίμετρα και αναποτελεσματικά μέτρα και να λάβουν τις ριζοσπαστικές αποφάσεις που επιλύουν τα προβλήματα κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου