ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΣ «ΓΙΑ ΦΤΥΣΙΜΟ και ΟΧΙ ΓΙΑ ΣΤΑΥΡΩΜΑ»...!!!

«ΚΑΘΕ ΚΑΡΥΔΙΑΣ ΚΑΡΥΔΙΑ» ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΣΥΛΟ και ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ... ΜΠΑΖΑ...!!!

Γράφει ο Νίκος Σχοινάς
πρ. Γενικός Δ/ντης του ΛΑΟΣ

«Ώδινε όρος και έτεκεν μυν», σχετικά με την κατάρτιση των ψηφοδελτίων όλων των κομμάτων, που χαρακτήρισαν την «αναπαλαίωση» ανανέωση, ιδιαίτερα δε του ΛΑΟΣ, όπου ο πρόεδρος του δηλώνει πομπωδώς:

«Σας δίνω μία υπόσχεση, ότι θα γίνω Πρωθυπουργός για να σώσω τον τόπο». 
Πως; 
Με αυτά τα πρόσωπα που συμπεριλήφθηκαν στα ψηφοδέλτια και ο ψηφοφόρος θα ψάχνει με το φανάρι του Διογένη να βρει  αξιόλογο υποψήφιο να σταυρώσει και να κάνει το καθήκον του; 
Παρά ταύτα, έλεγε και ξανάλεγε, ότι έχει πολλά και αξιόλογα στελέχη και είναι έτοιμος μάλιστα να κυβερνήσει και αφού περιέφερε τις εκλόγιμες θέσεις δυσκολεύτηκε να συγκροτήσει ψηφοδέλτια. 
Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων είναι ιερή στιγμή για τους αρχηγούς, υπόθεση ευθύνης και σοβαρότητας για τις ομάδες επιλογής και ως προς το αποτέλεσμα η καλύτερη εικόνα για τα κόμματα. 
Τα παρέβλεψαν όλα αυτά, προκειμένου να «στεγάσουν» τα φιλαράκια τους και εκείνους που θα συγκροτήσουν την «αυλή» τους. 
Δεν τους νοιάζει η ουσία της πολιτικής: 
Πρόεδρος, υποψήφιοι, πρόγραμμα. 
Στα αρχηγικά κόμματα τα ψηφοδέλτια είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση των προέδρων. 
Στο προσωποπαγές ΛΑΟΣ, είναι υπόθεση του Καρατζαφέρη και με δεδομένη την Λουδοβίκεια συμπεριφορά του «εγώ», ενώ λείπει το συλλογικό «εμείς», μετέτρεψε τα  ψηφοδέλτια σε «άσυλο», ή υποχρεωτική φιλοξενία «μπαζών», εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, με κατάληξη τέτοια ψηφοδέλτια να είναι  «για φτύσιμο και όχι για σταύρωμα», όπως λέει ο λαός.
Με γνωστή την απροθυμία υποψηφίων και με τέτοια νοοτροπία έκλεισαν τα μάτια στις καλύτερες επιλογές από τους διαθέσιμους υποψήφιους. 
Ενσυνείδητα προσπέρασαν τα αξιακά  κριτήρια επιλογής, όπως: το ήθος, την μόρφωση, το επάγγελμα, τις περγαμηνές, την κοινωνική καταξίωση, στοιχεία, που χαρακτηρίζουν τους καλύτερους και τα οποία αντικαταστάθηκαν από την πρόσκαιρη  αναγνωρισιμότητα, την εξυπηρέτηση δουλειών, τη show biz, κλπ. 
Αποτέλεσμα, τα ελάχιστα αξιόλογα πρόσωπα που συμπεριλήφθησαν, τα συμπλήρωσαν αναγκαστικά υποψήφιοι «κάθε καρυδιάς καρύδια» (με βαρύ και περίεργο φορτίο, χωρίς να συνοδεύονται από τίτλους και ιδιότητες!), καθώς και οι υπάλληλοι του (κανάλι, κόμμα, μετακλητοί, αποσπασμένοι), στους οποίους, ως συνήθως κατεβλήθησαν ακόμη και τα παράβολα συμμετοχής τους. 
Κοινώς, αερομεταφερόμενοι, που δεν γνωρίζουν καν τις εκλογικές περιφέρειες στις οποίες χρήστηκαν υποψήφιοι, αμφίβολο αν τις επισκεφθούν, αφού δεν έχουν φιλοδοξίες, ούτε και πιθανότητες εκλογής, αλλά, γιατί υποχρεώθηκαν με …αίτηση τους (για τον φόβο των Ιουδαίων) να συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια, ώστε να συμπληρωθεί ο προβλεπόμενος αριθμός, να χαρακτηριστούν έγκυρα τα ψηφοδέλτια και να επιδοτηθεί και το κόμμα. 
Έτσι εννοεί ο πρόεδρος την πολυσυλλεκτικότητα.
Ο Καρατζαφέρης δεν θέλει δίπλα του πρόσωπα – υποψηφίους με προσωπικότητα, κύρος και καταξίωση. Δεν θέλει καν «ισοϋψείς». 
Όπως και αντίστροφα, δύσκολα ισχυρές προσωπικότητες επέλεξαν Καρατζαφέρη, αφού  δεν αντέχουν τον yeseρισμό. 
Για την «μεγάλη μεταγραφή» με το επικοινωνιακό χάρισμα, ευθύνεται η ανάγκη να «σπρώξει» το κόμμα στη Βουλή και, ο οποίος έκανε ήδη την κολοτούμπα του, αφού ανέλαβε να δικαιολογήσει τις κολοτούμπες του αρχηγού του.
Στην επόμενες εκλογές, το εκλογικό σώμα πρέπει να στείλει ισχυρές και ανεξάρτητες προσωπικότητες – Βουλευτές στη Βουλή. 
Βουλευτές με συναίσθηση της βαριάς ευθύνης, ανεξαρτησία γνώμης και ψήφου, σεβασμό και λογοδοσία στους ψηφοφόρους τους και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν με αυταπάρνηση πρώτα την Ελλάδα και μετά το κόμμα.  
Αυτό για να συμβεί, όφειλαν οι αρχηγοί να συμπεριλάβουν στα ψηφοδέλτια τους Αριστείς για να δώσουν ευκαιρίες επιλογής μεταξύ των αρίστων στους ψηφοφόρους, κάτι, που δεν έγινε, άρα είναι μεγάλη η ευθύνη των αρχηγών. 
Αυτό δεν φάνηκε ούτε στα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ, ούτε στα λοιπά μικρά κόμματα, ούτε ακόμη και στα μεγάλα – Κυβερνητικά.