ΚΙΤΣ : Η ΦΑΙΑ "ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ" ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ...Γράφει: ο Θύμιος Παπανικολάου
Έχει πάρει τέτοιες τερατώδεις διαστάσεις σήμερα η μόλυνση της καπιταλιστικής αγοράς σε όλες τις πολυεδρικές της διαστάσεις (οικονομική, πολιτική, δημοσιογραφική, ηθική κ.λπ) που νιώθεις να τσούζουνε τα μάτια σου και να βουίζουνε τα αυτιά σου, καθώς και πνιγηρή δύσπνοια και ναυτία.
Η «αισθητική» αυτής της μόλυνσης είναι σημαντικό στοιχείο έρευ
νας και πολύ αποκαλυπτικό.Η αγορά και τα υποπροϊόντα της, η μόλυνση, τα κόπρανά της και η ανοησία έχουν και την ανάλογη αισθητική.
Περιεχόμενο και μορφή είναι αλληλένδετα. Μια μεγάλη ιδέα αποτυπώνεται και αισθητικά ωραία.
Η ανοησία, η χυδαιότητα και γενικά κάθε μολυσματική κατάσταση έχουν και την ανάλογη αισθητική.
Το να επιχειρήσεις να αποκρύψεις και να λουστράρεις τη μόλυνση με ωραία φόρμα είναι η αυθάδεια της κακογουστιάς.
Αυτήν την αυθάδη αποκορύφωση του κιτς ζούμε σήμερα στη νεοταξική εποχή της ισοπέδωσης των πάντων.
Θα μπορούσαμε να πούμε, με μια δόση ειρωνείας, ότι το «Μουσείο» της φρενοβλαβούς κακογουστιάς είναι τα ΜΜΕ:
Αυτά αποτελούν σήμερα το τελετουργικό υπερθέαμα του κιτς, τα λαρύγγια της νεοταξικής κακογουστιάς και μόλυνσης.
Ο Καρατζαφέρης, ο Άδωνις, ο Πάγκαλος, καθώς και άλλοι κλόουν της πολιτικής μας ζωής αποτελούν απλώς τις ακραίες κακόγουστες γκριμάτσες.
Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν αυτά τα «πολιτικά κόπρανα» αν ολόκληρη η πολιτική του καθεστώτος και οι πολιτικοί του δεν ήταν παραγωγοί και έμποροι της μόλυνσης και της ανοησίας, αν δεν ήταν εστίες και σημαιοφόροι του κιτς.
Το ίδιο δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν τα ποικίλα κόπρανα των καναλιών, αυτή η αποκρουστική υποκουλτούρα της χυδαιότητας και της πορνείας των μεσημεριανών (κυρίως) εκπομπών,
αν το σύνολο των ΜΜΕ, με τους τηλε-στάρ επικεφαλής, δεν αποτελούσαν τις κεντρικές εστίες παραγωγής και κατανάλωσης της μόλυνσης, συνακόλουθα και του κιτς.
Κάθε εξουσία είναι οργανικά δεμένη με το κιτς.
Κολυμπάει μέσα στην κακογουστιά, όπως το ψάρι μέσα στο νερό.
Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός είναι πιο οι γνωστές φόρμες του κιτς.
Ωστόσο, υπάρχει κάτι βαθύτερο από αυτό.
Είναι η οργανική έχθρα της εξουσίας προς κάθε ιδέα και κάθε τι το ωραίο.
Οι Ιδέες, η Ομορφιά, η Τέχνη υπάρχουν μόνο όταν βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με τις νόρμες της εξουσίας.
Εξουσία και Ομορφιά (Ιδέες, Τέχνη) είναι έννοιες ασυμβίβαστες.
Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την Ομορφιά γιατί απειλείται θανάσιμα, νιώθει τρόμο μπροστά στην Ομορφιά.
Εδώ βρίσκεται η ρίζα της κακογουστιάς κάθε εξουσίας: Οικονομικής, πολιτικής, δημοσιογραφικής κ.λπ…
Γι’ αυτό και οι δωσίλογοι και γενίτσαροι αυτής της Νέας Εποχής παράγουν τόσο πηχτά κύματα κακογουστιάς και ανοησίας.
Ο πρωθυπουργός:
Μια ομιλούσα μακέτα που περιφέρεται «ξερνώντας» ασυνάρτητες ανοησίες και πολιτική κακογουστιά, χωρίς να έχει συναίσθηση, ούτε τσίπα…
Χρυσοχοΐδης:
Το κιτς των χολιγουντιανών τρομοκρατικών κατασκευών και των καουμπόικων λεονταρισμών…
Πεταλωτής:
Η τηλεοπτική μούμια του κιτς…
Παπακωνσταντίνου-Ραγκούσης:
Οι μακέτες των διεθνών μηχανισμών της κακογουστιάς…
Οι «Σύμβουλοι»:
τα αμερικανικά υποπροϊόντα του κιτς…
Πάγκαλος:
Η ακραία χυδαιότητα της αμοραλιστικής αυθάδειας του κιτς…
Τι ίδιες ποικιλίες και διαβαθμίσεις συναντάμε και στους μπράβους του καθεστώτος: στις ύαινες των ΜΜΕ, σε αυτούς τους αχαλίνωτους έμπορους της κακογουστιάς…
Σημείωση: Θα συμπληρώσουμε το κείμενο, προσεχώς, με κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα της κακογουστιάς των ΜΜΕ, κακογουστιά που ισοπεδώνει τα πάντα και «ξεπλένει» κάθε ακραίο τυχοδιώκτη και αυθάδη αμοραλιστή…
Περισσότερ
α :http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4814
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου