Η επιμονή Σαμαρά σε αυτοδύναμη Κυβέρνηση και ο οριστικός και άνευ ετέρου αποκλεισμός των Κυβερνήσεων συνεργασίας, με τον πλέον κατηγοεηματικό τρόπο, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι
σε περίπτωση πού δεν εξασφαλίσει η ΝΔ από την πρώτη Κυριακή την αυτοδυναμία θα επαναληφθούν οι εκλογές...
Όποιος προσέξτε τί είπε, αυτό το συμπέρασμα βγαίνει.
Άλλωστε το είχε γιά πρώτη φορά δώσει ως απάντηση ότι δηλ. θα επαναληφθούν οι εκλογές στην συνέντευξή του στην ΔΕΘ...
Προσέξτε τι είπε:
"Κάποιοι ρωτάνε;
Και τι θα γίνει αν δεν πάρετε αυτοδυναμία;
Τους απαντώ:
Τις παραμονές ενός πολιτικού αγώνα το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι τι θα συμβεί αν δεν επιτύχουμε όλους τους στόχους μας.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί πρέπει να επιτύχουμε όλους τους στόχους μας.
Τους απαντώ ακόμα: χωρίς αυτοδυναμία δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο τόπος. Και κυρίως δεν μπορούν να αλλάξουν όλα όσα πρέπει να αλλάξουν στη χώρα.
Τον τελευταίο καιρό λέγονται και περίεργα πράγματα στην Ελλάδα.
Κάποιοι ανακάλυψαν ξαφνικά τις δήθεν «αρετές» των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Αλλά η Ελλάδα δεν έχει μόνον ανάγκη από καλή διαχείριση.
Σήμερα έχει, κυρίως, ανάγκη από μεγάλες ανατροπές.
Και το ταχύτερο…
Και ρωτώ. Εγώ αυτή τη φορά:
Πότε έγιναν μεγάλες ανατροπές από εύθραυστες κυβερνήσεις συνεργασίας; Ποτέ!
Από την Ελευθέριο Βενιζέλο, ως τον Παπάγο και από την Κωνσταντίνο Καραμανλή, κι ως τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα, οι μεγάλες αλλαγές στηρίχθηκαν πάντα σε ισχυρές κοινοβουλευτικές αυτοδυναμίες.
Ποτέ σε εύθραυστα κυβερνητικά σχήματα.
Το ίδιο ισχύει και στη διεθνή εμπειρία:
Από τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ ως τον Κάρολο Ντε Γκωλ κι από τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως το Φρανσουά Μιτεράν, όλες οι κρίσιμες ανατροπές σε όλες τις δημοκρατικές χώρες έγιναν από ηγεσίες και κόμματα που είχαν μεγάλη αυτοδυναμία.
Εμείς στην Ελλάδα δεν θα φέρουμε απλώς μια κυβερνητική αλλαγή.
Ετοιμάζουμε μια Νέα Μεταπολίτευση. Κι αυτό απαιτεί αυτοδυναμία.
Το αντίθετο της αυτοδυναμίας δεν είναι η συγκυβέρνηση.
Είναι η αδυναμία! Και εμείς δεν θέλουμε την συγκυβέρνηση επειδή ισοδυναμεί με πλήρη αδυναμία!
Όχι να θυσιάζει το εθνικό συμφέρον στο βωμό των μικροκομματικών συμβιβασμών που του επιβάλλει η συγκυβέρνηση
Με τέτοια παζάρια δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο τόπος. Και κυρίως, με τέτοια παζάρια δεν μπορεί να αλλάξει η Ελλάδα…
Δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός του και δεν θα μπούμε εμείς στα εσωτερικά του.
Αλλά όλοι οι επίδοξοι αρχηγοί του στήριξαν πλήρως όλα τα σφάλματα του κ. Παπανδρέου την προηγούμενη διετία.
Υπάρχουν κι όλοι αυτοί που φώναζαν μαζί με τον κ. Παπανδρέου τον Σεπτέμβριο του 2009 «λεφτά υπάρχουν»!
Αυτή είναι η «υπευθυνότητα» με την οποία θέλουν κάποιοι να συγκυβερνήσω;
Ευχαριστώ δεν θα... πάρω!!!
* Τέλος, θέλω να δημιουργήσουμε από την πρώτη μέρα ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα. Το οποίο ως το τέλος της πρώτης τετραετίας θα έχει γίνει ακόμα πιο μικρό.
Ξέρω ότι το ίδιο – μια μικρή και επιτελικού χαρακτήρα κυβέρνηση – θέλει ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Πώς θα τη φτιάξουμε, αν πρέπει να μοιράζουμε υπουργεία σε διάφορους κυβερνητικούς εταίρους;Και πως θα αποδίδει η κυβέρνηση συνολικά, αν είναι μοιρασμένη σε κομματικά φέουδα;
Κι αν κάποιος υπουργός δεν αποδίδει, πως θα τον αλλάζουμε χωρίς να ανατρέπουμε όλες τις ισορροπίες;
Ο Ελληνικός λαός θέλει ο τόπος θα κυβερνηθεί. Και η νέα κυβέρνηση να ανατρέψει όλα όσα πρέπει να ανατραπούν.
Κι αυτό απαιτεί αυτοδυναμία όχι παρατεταμένη κυβερνητική αδυναμία.
Τελεία και παύλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου